zły wzrok

См. также в других словарях:

• zły — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, źli, gorszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ujemny pod względem moralnym, łamiący zasady etyczne, przeciwstawiający się dobru, szkodzący innym : {{/stl 7}}{{stl 10}}To był zły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… …   Słownik języka polskiego

• przygasnąć — dk Vc, przygasnąćnę, przygasnąćgaśniesz, przygasnąćgaśnij, przygasnąćgasł (przygasnąćnął), przygasnąćsła, przygasnąćgaśli, przygasnąćsły, przygasnąćsłszy (przygasnąćnąwszy) przygasać ndk I, przygasnąćam, przygasnąćasz, przygasnąćają, przygasnąćaj …   Słownik języka polskiego

• słabo — słabobiej 1. «z niewielką siłą, niemocno» Słabo kogoś uderzyć, uścisnąć komuś dłoń. Puls, serce bije komuś słabo. ∆ Czuć się słabo «czuć się niezdrowym» ∆ Komuś jest, robi się słabo «ktoś jest bliski omdlenia, źle się czuje» 2. «niezbyt… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… …   Słownik języka polskiego

• bazyliszek — m III, DB. bazyliszekszka, N. bazyliszekszkiem; lm M. bazyliszekszki 1. «stwór o postaci gada, występujący w legendach i bajkach, mający właściwość zabijania wzrokiem i oddechem» Bajka o bazyliszku, pilnującym skarbów. Wzrok jak u bazyliszka.… …   Słownik języka polskiego

• obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… …   Słownik języka polskiego

• patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć …   Słownik języka polskiego

• psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… …   Słownik języka polskiego